Weer een dag verder met 2 leuke bezoekjes van een mama en een lotgenootje met leuke en minder leuke ervaringsverhalen. Rico vond het superleuk het meisje nu eens te ontmoeten waar hij al zo vaak over had gehoord. Vanmiddag kwamen opa, oma en Ryan. Rico-Jay weer helemaal blij want er kon ondanks de steeds tussendoor aanwezige steekbuikpijnen toch nog fijn gespeeld worden en gezellig samen naar het theater waar de liedjestovenaar haar liedjes ten gehore bracht. Wat was dá
De toon is gezet voor vandaag... Het zakt steeds wel weer weg, die buikpijn, maar op zo'n moment voelt Rico-Jay alsof hij wordt opgeblazen.... Dit is dus wat de zusters hier niet zien: #filmpje #okt2015 #AMC
Na het bijkomen van de ochtend, ging daar de telefoon en werd Rico-Jay gebeld door meneer Krabs en Parel uit SpongeBob, zijn echte tekenfilmhelden! Terwijl Rico honderduit kletste ging daar ook nog eens de bel en stond Hurry voor de deur met de opbrengst van gisteravond tijdens het Slotfeest van het Twents Zitmaaier Team. En dat niet alleen; ook kreeg Rico-Jay Hurry's 1e shirt wat natuurlijk gelijk aan moest en mag hij een X bij hun komen om de zitmaaiers te bewonderenen er
Bijna 4 slopende uren, na 1 kopje cornflakes en een minizakje hamka's chipjes als ENIGE vast voedsel van de dag. De hele dag met grote zus Renée-Denise bezig geweest om de slaapkamers weer in order te maken want Rico-Jay mag en kan weer traplopen en wilde graag in zijn eigen kamer slapen. Het was van korte duur want na 1 uur kwam hij al weer beneden; buikpijn.. En die werd erger en erger. Ik vroeg Rico wat ik voor hem kon doen om de pijn te verzachten... "niets mama, niem
Yesss! Eindelijk, na jaren van vragen, voorstellen, bidden en smeken, waarop ontkennend werd geantwoord, zijn we vanmiddag bij de (beste?) kinderarts van het MST geweest op advies van zijn eigen chirurg en de trauma arts, welke in no-time de ernst van het testen op Ehlers Danlos in zag nadat de fysiotherapeute het wel heel bijzonder vond dat zijn voet zo extreem flexibel is na zo'n ongeluk. Ehlers Danlos Syndroom is een erfelijke bindweefselaandoening. Er betaat verschille
Ramon Burnet benaderde mij een tijdje geleden nadat hij had gelezen over Rico-Jay bij een gezamenlijke vriendin. Hij wilde graag een liedje voor Rico maken, een liedje om hem op te vrolijken, een liedje speciaal voor hem. Natuurlijk moest Ramon wel wat gegevens verzamelen over Rico en zijn familie om tot de tekst te komen welke exact, met een knipoog, weer geeft zoals Rico's leven is. We zijn dan ook enorm trots op het resultaat, temeer omdat Ramon zelf ook chronisch ziek is