Onvoorstelbaar!! Bij de start van haar actie voor Stichting Rico-Jay To America had ze het voornemen om voor 1000,- Indische pandancakes te bakken en te verkopen. Vele nachten stond de oven bij Linda van Ravensbergte branden, ze moest en zou die 1000 euro halen. Totaal verrast overhandigde ze ons vanmorgen een cheque van méér dan 1000 euro! Waarbij ook extra giften zijn gedaan door vrienden en bekenden. FANTASTISCH! Voor Rico-Jay en Ryan zelfs nog een kado mee ge

Yesss! Na 4,5 maand doet een schoen aan doen en aan hebben, geen pijn meer. Trots zat Rico-Jay vanmorgen in afwachting tot hij zijn nieuwe schoenen op school kon laten zien. Ondertussen zat broer Ryan bij de dokter vanwege al tijden, maar nu wel hele erge pijn in zijn voet en been. De arts vertrouwde het niet dus moest er een foto gemaakt worden en moet hij verplicht op krukken om de voet te ontlasten. Morgen de eigen arts bellen voor het vervolg en konden er 2 kleine

De stichting is een feit, men kent Rico-Jay inmiddels wel maar bij een stichting hoort een logo. Graag had ik het zelf willen ontwerpen maar ik kon de tijd en 'geest' er niet voor vinden dus sprak ik vriendinnetje en sponsor, Tamara aan, hierover mee te denken. Zij riep de hulp van Alex Soepboer in en binnen een uur kreeg ik het logo volledig toegestuurd. Enorm verrast dat werkelijk alles er in verwerkt is (incl. stoma!) waar Stichting Rico-Jay To America voor staat. Ondanks

Vandaag moest Rico-Jay gezien worden door een (kinder-)revalidatie arts op verzoek van zijn trauma-arts. We moesten bij de arts-assistent zijn dus we hielden ons hart vast... Voorzichtig vroeg ik bij de balie of we ook nog dé revalidatie arts te zien zouden krijgen. Mijn vraag werd bevestigd met de mededeling dat deze arts-assistente bijna volleerd revalidatie arts was dus vol goede moed wachtten we tot Rico-Jay werd opgeroepen. Wat een verademing nu ook eens ècht een arts

Vanmiddag ging daar de bel weer, ja hoor; Hurry Vd Riet kwam weer gezellig een bakkie doen en kwam de donatie van 345 euro, voor 'Stichting Rico-Jay To America' brengen welke tijdens het feest van Club Bizar ism Paalbroek FM & Hurry's Farm was opgehaald. Enorm dankbaar nam Rico-Jay het in ontvangst en inmiddels is het ook al bijgeschreven op www.ricojay.fund Omdat Rico-Jay weer wat beter te pas is en hij de trap weer mag gebruiken werd het na 4 maanden weer tijd om boven te

Drie dagen lang mochten zij in supermarkt Plus Leusink Haaksbergen hun eigen gemaakte creaties verkopen onder de slogan "van een kind, voor een kind". Anke Goering van kinderopvang het Ezeltje en Gea ter Heide van Zorgboerderij Hendrikahoeve, beide met hun medewerksters en kindjes hebben zich voor de volle honderd procent ingezet voor 'Stichting Rico-Jay To America' en hebben maar liefst voor 816,53 verkocht! Hiermee komt Boston weer een stap dichterbij. Enorm dankbaar!

Donderdagmorgen, 22 oktober jl. kreeg ik te horen dat om 2 uur, één van de artsen zou komen voor het gesprek na deze 2e week ‘observeren’. Mijn verzoek, dat ik ook graag de andere (hoofdbehandelend?) arts en zijn stomaverpleegkundige er bij zou willen werd een beetje vreemd ontvangen met de vermelding dat ik dat maar moest afwachten. In die ochtend, de afgelopen 2 weken ‘observeren’ geanalyseerd, kwam ik tot de conclusie dat het ‘observeren’ één grote blamage was en dat ik d

Dag 10 en ik vraag me langzamerhand de zin van ons verblijf hier af. Natuurlijk snap ik dat zijn artsen hem graag op het hoogtepunt van zijn pijn en verstopping willen zien. Over de bijdrage aan welke wetenschap dan ook valt te twisten maar laten we wel wezen, Rico-Jay mankeerde na 2 weken vla helemaal niks, was vrolijk en had zo goed als geen pijn. Maar om nu de rest van je leven op vla verder te moeten zonder dat je weet wat de reden is, kan ook niet goed zijn. Dus ha

Om half 9 zat Rico-Jay er klaar voor, 'de grote verrassing'. Hij vloog grote broer Rick dan ook gelijk om de nek toen hij samen met Daphne, zijn vriendin, binnen kwam. Speciaal voor Rico-Jay 'even' op en neer naar Amsterdam want vanmiddag moest er weer gewerkt worden. Bij het uitzwaaien van Rick en Daphne was de volgende omhelzing voor papa en broer Ryan, die een mooi kado van Tamara mee namen, een nieuwe eigen zwartepieten pet. Wat een gezellige dag! s' Avonds na het douch

Zondag rustdag... En ondanks dat, kwam zijn lieve chirurg toch even langs om te vragen hoe het ging. Het gaat, wonderlijk genoeg en tevens irritant redelijk goed met Rico. Het stoma loopt en met de buikpijn valt te leven nu. Ik heb zo n angstig voorgevoel dat we deze week niet gaan halen wat betreft ernstige pijn, daarvoor moet hij toch echt wat meer eten. Vreemd is wel dat Rico-Jay veel te weinig plast voor wat hij drinkt en het eten al weer wat minder wordt.. Desond

Vandaag leek wel kadootjesdag in het amc. Nadat Rico-Jay zich na het ontbijt stortte op de mee gebrachte pannenkoeken van opa en oma gingen we naar beneden om een vriend op te wachten die ons een bezoekje bracht. Voor mij een heel leuk weerzien, voor Rico een leuke kennismaking waarbij hij een lekker zacht krokodillen kussen kreeg. Na het uitzwaaien en weer op de kamer ging daar ineens de deur open. Dit keer geen gewone zuster maar Rico-Jay's zuster, Renée-Denise... Wat

De hele ochtend keek Rico-Jay er naar uit; jarige broer Ryan! Toen hij er dan eindelijk met papa was moest er een hoop worden ingehaald, spelen, gek doen, en lol trappen. Rico had zijn eigen drie, gekregen, leesboekjes mooi ingepakt met een sleutelhanger en een mooie tekening. Groot was dan ook de verrassing dat ook híj nog een kado kreeg. Wéér deden ze mee aan Emma tv en aan het eind van de middag gingen ze nog samen patatjes eten. En toen ging het weer even mis; buikp

Even spande het er om of de artsen zouden komen vanwege een spoedoperatie maar een uur later dan afgesproken kwamen ze dan toch. Omdat Rico-Jay er niet ziek uit ziet..., en geen pijn heeft de afgelopen dagen, ís er geen enkele reden tot onderzoeken.... Dat hij daarvóór regelmatig in het MST belandde, hij vandaag bijvoorbeeld maar 250 ml heeft geplast en er 1650ml in is gegaan, dat het stoma nog geen 200gram output had na zoveel eten, doet niet terzake. Ook de zouten waar niet

Vandaag was het dan eindelijk zo ver, eten! Dus vanmorgen gingen er al gelijk 2 boterhammen in met een halve banaan. Na 4 zusters over de vloer te hebben gehad, de spelletjesjuf en de schooljuf langs waren geweest, werd Rico-Jay om 3 uur uitgenodigd bij Emma Tv live. Net voordat hij daar naar toe zou gaan kwamen daar eindelijk na een hele ochtend wachten papa, zus Renée-Denise en broer Ryan. Met een kaart van Cecilia Povoas, een fashion designer uit Parijs! Samen met Ry

Vandaag een uitermate vrolijke Rico-Jay zonder buikpijn, enorm verheugend op al het eten wat hij vanaf morgen mag hebben, uiteraard nog steeds aangepast aan het ileostoma maar veel meer dan de laatste 2 weken. Nu zou je denken dat hij bang zou zijn om te eten , ik zou het me voor kunnen stellen. Rico niet, natuurlijk hoopt hij dat hij geen buikpijn krijgt maar daar ís hij nu niet mee bezig, eten, vooral 'lekker' eten.. Vandaag zei de mevrouw waar we een ijsje kochten dat hi

Vanmorgen van zus en broers afscheid genomen die speciaal voor het uitzwaaien aanwezig waren, het afscheid viel mee en er kon zelfs gezongen worden in de auto. Het enige doel op dit moment van Rico-Jay is weer naar huis gaan en weer 'gewoon' kunnen eten.. "ik ben blij dat ik naar het ziekenhuis ga want nu gaan ze me eindelijk helpen dat ik weer kan eten" Fingers crossed!! Bij aankomst godzijdank een 1 persoonskamer, echter de douche moesten we delen met de buren. Ik had a

Na het bijkomen van de ochtend, ging daar de telefoon en werd Rico-Jay gebeld door meneer Krabs en Parel uit SpongeBob, zijn echte tekenfilmhelden! Terwijl Rico honderduit kletste ging daar ook nog eens de bel en stond Hurry voor de deur met de opbrengst van gisteravond tijdens het Slotfeest van het Twents Zitmaaier Team. En dat niet alleen; ook kreeg Rico-Jay Hurry's 1e shirt wat natuurlijk gelijk aan moest en mag hij een X bij hun komen om de zitmaaiers te bewonderenen er