- RdB
Wereldstomadag & bloedneuzen
Morgen is het wereldstomadag, gelukkig hebben velen iets te vieren, vieren dat ze nog leven, vieren dat ze pijn- en klachtenvrij zijn. Dat is zeker een dag om een feestje te bouwen! Rico-Jay zal echter pas een feestje bouwen als hij van dat 'rot-zakje' af is. Fijn dat de Maag Darm Lever Stichting hier ook aandacht aan schenkt.
Het zat vandaag in de planning naar school te gaan als het stoma weer zou lopen maar dat viel even anders uit. Wakker worden met een bloedneus uit het niets, nog steeds verhoging, diepe donkere kringen onder de ogen dus lekker in bed blijven. Als de dag al zo begint, vrees ik altijd het ergste en dat was niet voor niks. Om 10.00uur belde school dat broer Ryan weer hoofdpijn had. Die hersenschudding is nog niet over maar kon hem gelukkig met een zonnebril doen laten besluiten om het nog even aan te zien. In de middag leek het weer wat beter te gaan met Rico, maar kreeg hij wéér spontaan een bloedneus en bij het horen dat er eigengemaakte pizza op tafel kwam en hij te horen kreeg dat hij dat NIET ging eten, was hij ontroostbaar....en daarmee ik ook! Samen besloten we dat ik voor ons een ei zou bakken met tomatenketchup en een glutenvrije boterham zonder korsten met jam. Nog enigszins verdrietig ging het er toch met gemak in.... Om nog geen half uur later weer huilend van de buikpijn bij mij op schoot te kruipen. Moedeloos.... Ja moedeloos word je er van op zulke momenten dus grepen we weer naar de domperidon en bisacodyl ... Zo bang dat ook die dunne darm het op gaat geven of dat de rek er uit gaat.... Boston mág nu niet lang meer duren als hij steeds slechter wordt.. Dat opgeblazen lijfje , die diepe donkere kringen over z'n ogen... Inmiddels slaapt hij, nog steeds terugfluisterend als ik hem vraag hoe het met de buik gaat: "slecht... ik heb nog steeds buikpijn...."
